نسخه کامپیوتر بازی Need For Speed Heat

نسخه کامپیوتر بازی Need For Speed Heat

نسخه دیلاکس ادیتشن به همراه تمامی دی ال سی و پک های الحاقی

شاید دیگر نیازی نباشد تا به معرفی مجموعه Need For Speed بپردازیم. نامی که آوازه‌اش دنیای بازی‌های ویدیویی را دربرگرفته و با ارائه چندی از بهترین بازی‌های ریسینگ تاریخ، هواداران زیادی نیز برای خود دست و پا کرده است. حدود ۲۵ سال از عرضه اولین نسخه‌های این سری بازی می‌گذرد و اکنون شاهد عرضه بازی جدیدی از این مجموعه هستیم. بازی که با نام Need For Speed Heat شناخته می‌شود. اما قبل از اینکه به جدیدترین بازی سری سلام کنیم، بهتر است تا نگاهی اجمالی به تاریخچه این نام مشهور داشته باشیم.

شاید برای اینکه یک دید خوب از شروع یک نام خوب داشته باشیم، باید به مقدمه‌ها و اتفاقاتی که قبل از خلق اولین نسخه از بازی شکل‌ گرفتند نیز بپردازیم. جالب است بدانید که قبل از آنکه سری Need For Speed به طور کامل استارت کار خود را بزند، بازی به نام Road Rash توسط همین الکترونیک آرتز ساخته شده بود که بر محور هیجان خیابانی نیز بود. زد و خوردهای غیرقانونی و هیجانی که یک بازی آرکید مانند Need For Speed به شما می‌دهد را شاید اما، همگی مرهون موفقیت این بازی بودیم که همین هیجان را، به صورتی ابتدایی اما در جریان مسابقات موتورسواری به ما هدیه می‌داد. بازی Road Rash ایده جدید و قابل توجهی داشت و همین ایده جدید و پیاده‌سازی خوب آن در کنسول‌هایی مانند پلی استیشن 1 و سگا جنسیس، در نهایت بازی را به سمت موفقیت و بازخوردهای مثبت از جامعه دنیای بازی‌ها می‌کشاند. پس از آن، به نظر می‌رسید که همه آمادگی پیشرفت بیشتر و دیدن یک بازی متفاوت میان عناوین ریسینگ را داشتند. شاید، محدودیت‌هایی که در موتورها و مسابقات مخصوص به آن‌ها بود، باعث شد تا الکترونیک آرتز و کارکنان این کمپانی، دیدشان را به سمت بالاتر و جلوتر از این‌ها ببرند و درنهایت، اولین بازی Need For Speed منتشر شود.

بازی Need For Speed، همان ایده نو و جدید را بسیار گسترده‌ کرد و ماشین‌ها را وارد کار کرد تا بازی از همیشه جلوتر بزند. بنابراین، ما شاهد عنوانی بودیم که با ادعای حضور در میدان عناوین ریسینگ، سعی در ارائه یک گیم‌پلی متفاوت داشت. اولین نسخه، در سال ۱۹۹۴ منتشر شد و انصافاً ایده‌ای که بازی با خود به همراه داشت، یعنی تعقیب و گریزهای میان پلیس‌ها و مسابقه‌دهنده‌های خیابانی حسابی باعث جذاب شدن بازی شده بود. جالب است بدانید که تعداد ماشین‌های حاضر در این نسخه واقعاً کم بودند، اما از طرفی، هیجان و تازگی بازی، می‌توانست تا حد قابل توجهی، عیب‌های دیگر را بپوشاند. نسخه دوم بازی اما، نتوانست به اندازه نسخه اول انقلابی باشد و با حذف برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های نسخه قبلی، در تلاش بود تا روح آرکید بازی را کنار بزند و مسیر شبیه‌ساز شدن را پیش بگیرد. به همین دلیل نیز گیم‌پلی بازی خالی از هیجان و نوآوری‌های گذشته و رقابت‌های محله‌ای و خیابانی آشنا شد تا الکترونیک آرتز، در همان ابتدا درس مهمی بگیرد. درسی که تا سال‌های سال، این مجموعه را از هر لحاظ جلو انداخت! خوشبختانه، با انتشار Need For Speed 3: Hot Pursuit سازندگان نه تنها سعی در بازگرداندن ویژگی‌های خوب نسخه ابتدایی داشتند، بلکه به طور کلی بازی‌های ریسینگ زمان خود را به مبارزه دعوت کردند! برای اولین بار در این بازی ما شاهد حضور بخش چندنفره بودیم که حسابی نام این بازی را سر زبان‌ها انداخت. به علاوه ویژگی‌های جدید و بسیار نوآورانه‌ای که جانی تازه به سری بخشیدند. برای اولین بار در سری شما به عنوان پلیس، باید با رانندگان ماشین‌های غیرقانونی مقابله می‌کردید. گرافیک بازی نیز برخلاف نسخه دوم، به طرز قابل توجهی افزایش یافته بود. درنهایت، همه این ویژگی‌های خوب باعث شدند تا بازی Need For Speed 3: Hot Pursuit به یکی از بهترین بازی‌های سری تبدیل شود. در همان زمان، صدای پای عناوین بزرگی مانند Gran Turismo از طرف کمپانی سونی و کنسول وقت پلی استیشن به گوش می‌رسید و الکترونیک آرتز به همراه سری بازی ریسینگی که در دست داشت، چاره‌ای جز بالاتر بردن استانداردها نداشتند. بنابراین، بازی Need For Speed High Stakes منتشر شد که به نوعی قدم بزرگی در پیشرفت گرافیکی سری به حساب می‌آمد و ویژگی‌ها مهمی مثل صدمه‌ها به ماشین و هزینه‌های تعمیرات ماشین به همراه انیمیشن‌های بهبودیافته، از ویژگی‌های خوب این بازی بودند. اما برای رقابت با بزرگترین نام‌های آن زمان، سازندگان باید به سرعت پیشرفتی که در آن دوران بی‌سابقه بود نزدیک‌تر می‌شدند.

بهبود، مهم‌ترین چیزی بود که در آن زمان الکترونیک آرتز به آن نیاز داشت، پس بازی Need For Speed: Porsche Unleashed منتشر شد تا به عنوان آخرین نسخه از سری در نسل پنجم، حرف‌های مهمی برای گفتن داشته باشد. نکته جالب درباره این بازی وجود فقط و فقط ماشین‌های برند پورشه بود که واقعاً در تاریخ بازی‌های ویدیویی، این دقت در طراحی ماشین‌ها و به طور کلی طراحی مو به موی یک ساخته و یک اثر بی‌سابقه بود. در نسل ششم اما گویا، این سری آمده بود تا همیشه بماند. بازی Need For Speed: Hot Pursuit 2 درست همان چیزی بود که در آغاز نسل ششم لازم داشتیم. بهبود طراحی بازی‌ها و کیفیت مسیرها و انیمیشن‌ها، همه، صحبت از پیشرفت می‌کردند. پس از آن، در سال ۲۰۰۳ بود که بازی Need For Speed Underground در ادامه پیشرفت‌ها و نوآوری‌های سازندگان منتشر شد و گویی تمام پیشرفت‌های گذشته را جمع‌آوری و از نو بازسازی کرده است. گرافیک فنی و هنری بازی در حد و اندازه بهترین بازی‌های آن دوران بود و البته که بخش شخصی‌سازی ماشین‌ها تاکنون به این گستردگی وجود نداشت. این بازی تبدیل به یکی از پرفروش‌ترین‌های سری شد. در ادامه مسیر موفق الکترونیک آرتز و سازنده بازی یعنی Black Box بازی Need for Speed: Underground 2 منتشر شد که به نوعی، گل سرسبد تمامی عناوین Need For Speed تا آن زمان بود و به طرز فوق‌العاده‌ای پیشرفت را معنی کرده بود. بخش شخصی‌سازی ماشین‌ها گسترده‌تر از همیشه و با ویژگی‌های بیشتر از همیشه، به یکی از پرکاربردترین قسمت‌های بازی تبدیل شده و کیفیت بازی در همه جا و از همه جهات به بهترین نسخه خود تبدیل شده بود. اما خب، با وجود همه این‌ها هنوز یک چیز در این سری ناقص به نظر می‌رسید و منظور، دقیقاً همان تعقیب و گریزهای هیجان انگیز و بی‌نظیر سری، این‌بار در یک قالب بهتر و پیشرفته‌تر یعنی بازی Need For Speed Most Wanted که به نوعی نقطه اوج استودیو Black Box و الکترونیک آرتز در آن چند سال به نظر می‌رسید. بخش داستانی که به نوعی از زیباترین حرکات استودیو سازنده بود، هنوز هم پس از این‌همه سال یکی از بهترین داستان‌های موجود در یک بازی ریسینگ به حساب می‌آید و پیشرفت‌های بی سابقه که در کنار همان تعقیب و گریزهایی که دوست داشتیم شکل گرفتند، همه و همه این بازی را، برای بسیاری از بازیکنان، به بهترین بازی کل سری تبدیل کردند.

پس از موفقیت بی‌سابقه نسخه قبلی، بازی Need For Speed Carbon منتشر شد که با وجود پیشرفت‌های جزئی اما، سعی کرده بود تا برای مدتی هم که شده استراحت کند و زیادی فوق‌العاده نباشد. این مسئله باعث شد تا بازی تفاوت چندانی نسبت به نسخه قبل نداشته باشد و زیر سایه موفقیت‌های بازی قبلی خود قرار بگیرد. با این حال، روند خوب این مجموعه، با وجود این بازی هم طی می‌شد. بازی Need For Speed ProStreet اما، گویا کم کم این نگرانی را در ما ایجاد می‌کرد که دارد چیزی از بازی کم می‌شود. در جریان انتقال از نسل ششم به هفتم، گویا استودیو سازنده بازی میان عناوین گذشته و مسیری که می‌خواهد برای آینده طی کند، گیر افتاده بود. در نهایت، داستان تکراری و گیم‌پلی ساده بازی، که در محیط‌های بسته حسابی بازیکن را خسته می‌کرد، از نخستین نشانه‌های اتفاقات بد، در این سری بود که طرفداران باید با آن کنار می‌آمدند. اگرچه پیشرفت گرافیکی سری تا حد زیادی ملموس بود، اما مسائل خیلی مهم‌تری باعث دوری بازی از آن چیزی شدند که باید ساخته می‌شد. بازی Need For Speed Undercover نیز چیزی از نسخه قبلی کم نداشت و با وجود ویژگی‌های جدید در گیم‌پلی، اشتباهات بزرگی مانند ارائه یک داستان تکراری و نقشه واقعاً خسته‌کننده، از موفقیت آن جلوگیری کردند. اما این روند زیاد طول نکشید و با انتشار بازی Need For Speed Shift و البته نسخه سال ۲۰۱۰ بازی Need For Speed Hot Pursuit دوران طلایی این سری در نسل هفتم با پیشرفت گرافیکی بی سابقه، طبیعی‌تر شدن حالت فیزیکی ماشین‌ها و استفاده دقیق‌تر از قابلیت‌های فنی آغاز شد. تیم سازنده بازی‌ها عوض شده بود و اکنون پس از سال‌ها دوباره شاهد موفقیت قابل توجه این عناوین بودیم. اولی خارج از خیابان‌ها و در پیست، و در نهایت Need For Speed Hot Pursuit 2010 که دوباره با ارائه تعقیب و گریزها سعی داشت ما را به یاد روزهای خوب گذشته بیندازد. اتفاقاً در نهایت هردوی این بازی‌ها با دستی پر به خانه بازگشتند. در ادامه روند خوبی که استودیو جدید سازنده یعنی Slightly Mad طی می‌کرد، بازی Shift 2: Unleashed عرضه شد که در رقابت با عناوین انحصاری آن زمان، یکی از بهترین عناوین ریسینگ سال را عرضه کرد که در کنار بازی‌های انحصاری سونی و مایکروسافت قرار می‌گرفت.

پس از همه این اتفاقات خوب، بازی Need For Speed The Run دیگر یک بازی تکراری به حساب می‌آمد و با استفاده عجیب و غریب و زیاد از حد از بخش داستانی، کمی طرفداران را نگران کرد. به همین دلیل، بهتر بود تا اوضاع بدتر از این نشده، یک بازی به مانند همانی عرضه شود که چندسال پیش، استانداردهای ریسینگ آرکید را تکان داد. در همان سال ۲۰۱۲ میلادی بود که بازی Most Wanted 2012 منتشر شد. راستش را هم بخواهید، این عنوان هیچگاه نتوانست در حد و اندازه‌های بازی هم‌نام و تاریخ‌ساز دیگر الکترونیک آترز باشد. اما در عین حال، پیشرفت‌های گرافیکی زیادی را تجربه می‌کرد و اتفاقاً در بسیاری از موارد هم ویژگی‌های مثبت عنوان هم‌نام قدیمی را قرض و اتفاقاً همان‌ها را بهبود داده بود. آزادی عمل بی‌نظیری که در این عنوان شاهد بودیم روی دست همه بازی‌های قبلی زده بود و درنهایت، شاهد یک ریسینگ عالی بودیم، اما اگر بازی با نام دیگری منتشر می‌شد، شاید بازخوردهای بهتری نیز دریافت می‌کرد. این عنوان نیز متاسفانه، زیر سایه موفقیت Most Wanted قبلی قرار گرفته بود و به همین دلیل، با وجود عالی بودنش، در پیشرفت‌ها و گیم‌پلی خوبش، با بهترین‌ها برابری می‌کرد.

در ادامه و در انتقال به نسل هتشم، ما شاهد عرضه نخستین بازی نسل هشتمی این مجموعه با نام Need For Speed Rivals بودیم. عنوانی که با پیشرفت گرافیکی خود، و استفاده از جدیدترین نسخه موتور Frostbite 3 حسابی طرفداران را هیجان زده کرد. اما خب، نتوانست بازهم در حد و اندازه بهترین‌های سری ظاهر شود. با وجود همه این‌ها، این بازی، اصلاً هم بد نبود و در حد و اندازه‌های یک بازی ریسینگ خوب ظاهر شد. اینجا یک ولی هم می‌آید و آن ولی، مربوط به نامی است که روی جلد بازی‌های این استودیو و کمپانی نوشته شده. در بازی بعدی این مجموعه، یعنی Need For Speed 2015 شاهد روندی بودیم که سال‌ها پیش از آن گفته شده بود. روندی که با افول روزافزون سری همراه بود و با عرضه Need For Speed 2015 نگرانی‌ها مبنی بر اینکه پیشرفت‌های سری تنها به افزایش رزولوشن و کیفیت بصری محدود شود بیشتر شد. پس از عرضه دو بازی قبلی، همه منتظر یک بازگشت باشکوه بودند. بازی Need For Speed Payback شاید درست نقطه عکس ماجرا بود و مشکل از جایی شروع می‌شد که سازندگان، میان ریشه‌های سری، و اضافه کردن ویژگی‌های جدید جایی نداشتند! از هردو جهت که به بازی نگاه می‌کردیم، شاهد مشکلات جدی در گیم‌پلی و داستان، و شیوه‌ای بودیم که استودیو سازنده برای معرفی بازی خود انتخاب کرده بود. اما درنهایت، مشکل اصلی دقیقاً نام Need For Speed بود. نامی بزرگ، که چندی از عجیب‌ترین همراهان را با خود به دوش می‌کشد. سیاست‌های الکترونیک آرتز در این چندسال گذشته، این کمپانی را به طرز قابل توجهی از چشم بسیاری از طرفداران و بازیکنان انداخته است. و شاید، اصلاً ماجرا فراتر از فقط این بازی باشد. بازی‌های دیگر الکترونیک آرتز نیز مشکلات جدی داشتند و از سیاست‌ها و اخلاق غلط پیروی می‌کردند و هنوز هم این مسئله در بسیاری از بازی‌های تحت نام این کمپانی دیده می‌شود.

حالا اما، پس از آن‌که حدود ۲۵ سال گذشته را با یکدیگر مرور کردیم، همه امید طرفداران این سری، شاید به آخرین بازی این مجموعه در نسل هشتم باشد. بازی Need For Speed Heat با تصاویری که تاکنون از آن دیدیم، دوست دارد تا ما را به روزهای خوش گذشته بازگرداند. اما آیا خداحافظی آخرین بازی سری، به مانند شروعش نشان از یک دوران طلایی دیگر دارد؟ برای پاسخ به این سوال، نیاز است تا کمی صبر کنیم. اما اگر خیلی عجله دارید، بیایید تا با بررسی اطلاعات منتشر شده، یک پاسخ حاضری و جمع‌وجور برای خود داشته باشیم.

اولین نکته‌ای که در تصاویر منتشر شده و تریلرها به چشم می‌خورد، همان حس هیجان و فضاسازی خاص سری است که هر عاشق ماشین را به خودش می‌کشاند. تعقیب و گریزهای پلیسی و شهری، و زدو‌خوردهای ماشینی و مسابقات و مافیاها، همگی بازمی‌گردند. اما خب، این اولین بار نیست که ما این جملات را برای معرفی بازی‌های این سری شنیده‌ایم. پس باید بیشتر وارد جزئیات بشویم. برای اینکه خیلی زود وارد ماجرای این بازی شده باشیم، بهتر است از داستان شروع کنیم. داستانی که با توجه به تاریخچه مختصری که گفته شد، سابقه چندان خوبی در این مجموعه نداشته و چندین‌بار هم از همین داستان، ضربه‌های جبران ناپذیری به این نام زده شده. ماجرای اصلی بازی در شهری خیالی به نام Palm City شروع می‌شود. جایی که شخصیت اصلی بازی، که یک عاشق مسابقه و ماشین است، وارد مسابقاتی سازمان‌یافته به نام Speedhunter Showdown می‌شود. اما در عین حال، همه چیز به همین سادگی‌ تمام نمی‌شود و این مسابقات، مواردی را با خود به همراه آورده که سروکله پلیس‌ها نیز به مسابقات باز شود. شهر شلوغ Palm City، تقریباً جای هرگونه معاملات غیرقانونی و خلافکاران و باندهای مختلف است و از آن دست شهرهایی است که پتانسیل بالایی برای بهم‌ریختگی و بی‌نظمی در آن وجود دارد. در میان این همه هیاهو و فعالیت جدی پلیس، شخصیت اصلی بازی ناخواسته به دام خلاف و ماجراهای این مسابقه می‌شود و تحت تعقیب پلیس قرار می‌گیرد. اینجاست که بازی درواقع تازه شروع می‌شود و گیم‌پلی و عناصر اصلی سازنده بازی با یکدیگر ترکیب می‌شوند. حال شما هم یک مسابقه‌دهنده حرفه‌ای هستید، و هم یک خلافکار تحت تعقیب! در این بازی اما، نکته مهمی که به چشم می‌خورد، ارتباط تنگاتنگ داستان و گیم‌پلی است. اکثر مأموریت‌های بازی در پیشبرد داستان نقش دارند و بنابراین، شاهد حضور ویژگی‌های جدیدی نیز در بازی هستیم که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم. داستانی که اکنون می‌بینیم، اگرچه بارها در سری مشابه آن را تجربه کرده بودیم، اما این‌بار، با توضیحات و اطلاعات منتشر شده، باید منتظر داستانی کارشده، به همراه شخصیت‌هایی قابل باور باشیم که اتفاقات و رویدادهای یک شهر شلوغ و فضایی پر از هرج و مرج را به خوبی به تصویر می‌کشند. نکته مهم اینجاست که داستان‌هایی که قبل‌تر در سری شاهد روایت آن‌ها بودیم، با وجود ایده خوبی که داشتند، به هیچ عنوان شخصیتی درخور و قابل‌باور به بازیکن نشان نمی‌دادند و حدس زدن داستان یک بازی Need For Speed، از ساده‌ترین کارهای ممکن بود!

نسخه Deluxe Edition بازی شامل محتوای ویژه و امتیاز اضافه خواهد بود. محتوای اضافی این نسخه که با قیمت ۷۰ دلار عرضه می‌‎شود، شامل ماشین‌های K.S Edition Mitsubishi Lancer و سه نسخه دیگر از ماشین‌های K.s که در ادامه روند افزایش اعتبار برای شما آزاد می‌شوند، همچنین ماشین‌های Mercedes C63 AMG Coupe و Chevrolet Corvette Grand Sport است. به علاوه همه این‌ها، پنج درصد افزایش ضریب جوایز و البته لباس و آیتم‌های مخصوص شخصی‌سازی به بازی شما اضافه می‌شوند.

حداقل سیستم مورد نیاز:

OS: Windows 10

Processor (AMD): FX-6350 or Equivalent

Processor (Intel): Core i5-3570 or Equivalent

Memory: 8 GB

Graphics card (AMD): Radeon 7970/Radeon R9 280x or Equivalent

Graphics card (NVIDIA): GeForce GTX 760 or Equivalent

DirectX: 11 Compatible video card or equivalent

Online Connection Requirements: 320 KBPS or faster Internet connection

Hard-drive space: 50 GB